ارزیابی بکارگیری نظام مدیریت کیفیت جامع (tqm) در بیمارستان امام خمینی

با توجه به اهمیت عامل کیفیت در سازمانها و توجه روزافزون بدان، نگرشهای مختلفی در خصوص راهها و ابزار رسیدن به چنین مطلوبی ارایه شده است. امروزه، مدیریت کیفیت فراگیر از سیستمهایی است که از طریق آن، سازمانها توان کنترل محصولات و خدمات، همچنین فرآیند فروش یا ارایه آنها را خواهند داشت. اثرهای این سیستم نیز بر عملکرد، بارها آزمایش و تایید شده است. بنابراین، در تحقیق جاری سعی می شود تا با سنجش بازار محوری و مشتری مداری سازمان، دید سیستماتیک به مبحث کیفیت داده و اثرهای توامان این دو رویکرد مدیریتی بر عملکرد سازمان شناسایی شود. پژوهش حاضر در پی بررسی عوامل موثر بر اجرای مدیریت کیفیت جامع در بیمارستان امام خمینی می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه شامل 85 نفر اعم از سوپروایزورها، سرپرستارها و پرستار های بیمارستان امام خمینی می باشد. حجم نمونه بر اساس فرمول آماری 70 نفر تعین گردید و اعضای نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است . داده های تحقیق با روش میدانی گرد آوری شده واز پرسشنامه استاندارد مدیریت کیفیت فراگیر استفاده شده است. پایایی پرسشنامه از طریق ضریب الفای کرونباخ با اندازه 90/0 و روایی این ابزار با روش قضاوتی مورد تایید واقع شد. روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی / پیمایشی و همبستگی بوده است و فرضیه اصلی پژوهش حاضر، حاکی از آن است که بین سبک رهبری ، بلوغ سازمانی کارکنان ، جایگاه سازمان در منحنی چرخه عمر سازمانی و اجرای نظام مدیریت کیفیت فراگیر در بیمارستان امام خمینی رابطه معنا داری وجود دارد. برای آزمون فرضیه ها به کمک نرم افزار spss از روش غیر پارامتری ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شده است و نتایج آزمونها بیانگر آن است که بین عوامل مذکور با مدیریت کیفیت فراگیر ، رابطه ای معنا دار وجود دارد و دلایلی بر رد فرضیات موجود مشاهده نگردید.